Grodzisko w Powisztajciach I (Pavištytis)

Grodzisko datowane jest na 1 tysiąclecie. U podnóża na północnym-wschodzie znaleziono pozostałości byłej osady: wypalone kamienie, tynk z gliny. Od strony południowej grodzisko opasa część bagnistego jeziora, z pozostałych stron jest oddzielone od pobliskich wzniesień naturalnymi, gdzieniegdzie bagnistymi nieckami. Przeznaczenie wszystkich wzgórz warownych było podobne – było to schronienie mieszkających u podnóża ludzi przed najeźdźcami. To grodzisko zostało mocno porozkopywane. Jedną z przyczyn może być to, że poszukiwacze skarbów mieli nadzieję znaleźć tu ukryte cenności. Mówi się, że w grodzisko zapadł się kościół, z którego w poranek wielkanocny słychać dzwoniące dzwony.